Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Anny Chabowskiej-Stasiak.

Ania była nie tylko wybitną artystką, która przez ostatnich 16 lat współtworzyła historię Lubuskiego Teatru, ale także ciepłą, pełną pasji kobietą, inspirującą każdego, kto miał szczęście ją poznać. Uśmiechnięta, szczera i bezpośrednia, zawsze miała dobre słowo dla tych, którzy tego potrzebowali. Mówiła o sobie, że jest uzależniona od literatury i podróży. Jej życiowe motto brzmiało: „Dystans i poczucie humoru albo... wszyscy zginiemy!”.

Ania na zawsze pozostanie w naszych sercach – jej niezwykła energia i oddanie scenie towarzyszyć będą każdemu wspomnieniu o Niej. Dziękujemy za wszystkie role, które poruszyły publiczność, za radość, którą wnosiła za kulisy, i za wspomnienia, które dziś stają się naszym skarbem.
Łączymy się w bólu z Rodziną i bliskimi.
O szczegółach pożegnania poinformujemy wkrótce.

 

Odpoczywaj w pokoju, Droga Aniu. Będziemy za Tobą tęsknić...

Dyrekcja oraz zespół Lubuskiego Teatru

 


Anna Chabowska-Stasiak (1976-2024)

Absolwentka Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (dziś Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie, filia we Wrocławiu) – Wydział Lalkarski.
Zadebiutowała w Teatrze J. Osterwy w Lublinie rolą Daszy w spektaklu „Biesy” w reż. Krzysztofa Babickiego. W tym samym czasie udało jej się spełnić marzenie każdej młodej aktorki i wcielić się w rolę Julii w spektaklu „Romeo i Julia" w reż. Bogdana Toszy.

Od 2008 roku związana była z Lubuskim Teatrem w Zielonej Górze. 
Jednym z najbardziej popularnych spektakli z jej udziałem byli „Szczęściarze” w reż. Tadeusza Kuty. Natalia Sztegner w recenzji „Światła, oczy na scenę...Akcja!” tak pisała o spektaklu w Dzienniku Teatralnym (dziennikteatralny.pl, 8.03.2023): „Całe Twoje życie zależy od szczęścia. Wiele spraw jesteś w stanie zmienić za pomocą swoich działań. Istnieją jednak takie aspekty życia, które możesz pozostawić tylko ślepemu losowi i liczyć w głębi serca na łut szczęścia. (…) Tak było w przypadku zwyczajnego małżeństwa - Niuńki (fantastyczna Anna Stasiak) i Bola (fenomenalny Janusz Młyński). Ona - żona, która całe dnie miała bardzo zajęte. W jednym dniu odwiedzała klub fitness, w innym przyjaciółki, chadzała też na pilates. On – mąż, głowa rodziny, który ciężko pracował, aby godnie przejść na emeryturę. Pewnego dnia za sprawą decyzji podjętej przez prezesa firmy, w której pracował Bolo, świat małżonków „wywrócił się do góry nogami". Los odmienił ich życie”.

Rewelacyjną postać Ania Stasiak stworzyła też w brawurowej komedii „Człowiek dwóch szefów” w reż. Tomasza Dutkiewicza, o czym można przeczytać w recenzji „Życie o lekkim zabarwieniu humorystycznym” (autorstwa również Natalii Sztegner: dziennikteatralny.pl, 26.05.2022): „Druga część tego widowiska była refleksją na temat skomplikowanych relacji międzyludzkich. Mogliśmy patrzeć na kolejną parę zakochanych jakimi stali się Henshall i Dolly – sekretarka ojca Pauline (wspaniała Anna Stasiak). Wcielenie się Anny Stasiak w rolę arcymistrzyni w kontaktach damsko-męskich dało efekt wprost pierwszorzędny. Elementy wypowiedzi kierowanych wprost do widza sprawiały, że został uzyskany styl iście poradnikowy. Ukazano pierwotne ludzkie potrzeby jakimi są zaspokojenie uczucia głodu i napięcia seksualnego. W humorystyczny sposób ujęta została ludzka natura”.


To, jak rozwijał się warsztat aktorski Anny, można było obserwować z każdą kolejną Jej rolą. Dwie ostatnie były szczególnie poruszające. Rola Matki w „Balkonie Ordona” była tak przejmująca i autentyczna, że aż uwierała Widzów. Jej cierpienie, poddanie się życiu, było wręcz namacalne. O roli kolejnej Matki, tym razem w „Castingu II”, Dyrektor Lubuskiego Teatru Robert Czechowski mówił po spektaklu z nieukrywanym zachwytem, podkreślając że Ania nie tyle zagrała, co po prostu była tą kobietą na scenie i było to wręcz wstrząsające.
Po premierze „Castingu II” w kuluarach głosy w teatrze (i nie tylko!) szeptały że Ania była tak fenomenalna, że „przejęła cały spektakl”.


Ważniejsze role Ani Stasiak w Lubuskim Teatrze:
• Matka Teresa - Teraz na zawsze, reż. Grupa Skutr
• Hermia - Sen nocy letniej, reż. R. Czechowski
• Niańka - Medea, reż. B. Mazuch
• Jurorka Mariola - Małgośka z Zielonej, reż. L. Mackiewicz
• Małgorzata - Pływanie Synchroniczne, reż. B. Mazuch
• Toine - Piaf, reż. Jan Szurmiej
• Ślepiec - Wizyta starszej pani, reż. R. Czechowski
• Pogodynka - Lepszy Świat, reż. J. Roszkowski
• Bożenka - Gdy przyjdzie sen - tragedia miłosna, reż. K. i P. Wolakowie
• Ludwika - Chory z urojenia, reż. P. Aigner
• Malarka Ane - Trash Story, reż. M. Libera
• Irina - Trzy Siostry, reż. P. Ratajczak
• Hrabina Nordstron / Lidia Iwanowna - Anna Karenina, reż. M. Kotański
• Marta Bradshaw - Przyjazne Dusze, reż. R. Czechowski
• Niuńcia - Szczęściarze, reż, T. Kuta
• Danka - Kanadyjskie Sukienki, reż. Maciej Archon Michalski
• Dolly - Człowiek dwóch szefów, reż. T. Dutkiewicz
• Matka 40 plus – Balkon Ordona, reż. K. Dworak-Wolak, Paweł Wolak
• Fascynacja – Jestem Ziarnkiem Maku, reż. Anna Wolszczak
• Matka – Casting II, reż. Wojciech Romańczyk.

W czerwcu bieżącego roku została Laureatką Nagrody Dyrektora Teatru w Plebiscycie Lubuskiego Teatru "Leony 2023/2024".

Video wspomnienia z Anią Stasiak:

 

 

- - - - -

Autorzy zdjęć:

KADR Kamil Derda
Dariusz Biczyński
Edyta Zatwarnicka
archiwum Lubuskiego Teatru